Met de camper naar Tobyhanna

22/23 april Camper opgepikt en naar Tobyhanna

We zijn net wakker geworden in een ijskoude camper. Gisterochtend zijn we, nadat we nog een wandeling langs de East River hadden gemaakt, vanuit Manhattan met de metro en de trein naar New Jersey gereisd om de camper op te halen. In de trein zaten we naast een gezin uit Goes, dat hetzelfde ging doen. Het werd zo een gezellige treinreis! 

Aangekomen bij het station stapt er nog een derde Nederlands gezin uit. In de stromende regen proppen we ons allemaal plus bagage in het transferbusje.

Wij zijn eigenlijk een uur te vroeg, maar worden als eerste door een NLse dame meegenomen om onze ‘ride’ voor de komende tien dagen te bekijken. Wow! Hij is groter dan we dachten! Wat een supermooie camper! We blijken pas de tweede te zijn die hem meekrijgen, hij is gloednieuw. En handig dat we alle uitleg in het Nederlands krijgen.

Na de nodige uitleg, alle papierwerk en het uitpakken van de koffers gaan we op weg.

We stoppen eerst bij een grote supermarkt en slaan daar voor 200 dollar aan vreten in. Oeps. We hebben honger, dus kopen ook echt teveel troep. Maar ook groenten, pasta, rijst, vlees, brood, yoghurt, cornflakes, eieren en liters drinkwater.

Bij de kassa maken we een praatje met de cassière. Waar we vandaan komen en waar we heen gaan. Aardig mens. Ook op de parkeerplaats kletst de jongen die de karren verzameld tegen ons aan. Het is een simpel type die duidelijk nooit uit het dorp is weggeweest. The Netherlands? Nooit van gehoord. Naast Duitsland? England? Er rinkelt geen belletje bij hem. 

We hebben echt megahonger (het is 15u en we hebben alleen ontbeten) en verslinden de allerlekkerste kipkluifjes ever. Thuis denk ik wel weer aan caloriën.

Dan navi aan en op weg naar de eerste camping. We rijden eerst een stuk over de snelweg en vervolgens een stuk over een kleinere weg. Jp moet wel wennen aan dat enorme voertuig. Telkens als we worden ingehaald door iets dat groter is dan een auto slingert de camper van links naar rechts. De weg is ook erg slecht, met flinke gaten. Alle pannen en glazen rinkelen. 

We rijden Pennsylvania binnen en de zon komt door. Eindelijk droog.

Mooie omgeving hier. Zo anders dan in het zuidwesten waar we vorige keer waren. Het is natuurlijk ook een ander seizoen, de vroege lente. De bomen beginnen hier net uit te lopen en ook de grassprieten zijn nog kort. Veel bloesembomen en de huizen zien er best expensive uit. We rijden steeds verder omhoog en het landschap wordt bergachtig met veel bomen. Ook steken we een aantal rivieren over en zien veel moerassen.

Om 18u rijden we het eerste campingterrein op van Staatspark Tobyhanna. Het kantoortje is dicht dus we rijden naar onze gereserveerde plaats. De camping is zo goed als leeg op een camper of drie, vier na. Goed dat we gereserveerd hebben dus.

Manuel en JP maken een vuurtje in de firepit. Lukt niet goed, want het hout is nat van de regen. Het brandt eindelijk tot JP naar de wc gaat en Manuel met zijn zus de speeltuin induikt.

Ik ga koken: pasta met pompoen en tomaten, spekjes en mozarella. Lekker totdat ik wat zout toevoeg en het deksel van het potje loslaat boven de pan. Ik probeer zoveel mogelijk te redden maar het eten is echt veel te zout. We eten het buiten op aan de picknicktafel, doen de afwas en daarna een spelletje yathzee. Het is 21u als we gaan slapen. We komen steeds beter in het ritme.

Op twee keer een rinkelende telefoon na midden in de nacht (en de zoektocht naar het opbergvakje waar dat pokkeding nou ligt!) slapen we heel lekker. Het is muisstil en pikkedonker op de camping. De kids hebben het wel koud, maar met een extra dekbed erbij slapen we allemaal uit tot 8u. Ja, dat is uitslapen als je bedenkt dat het in NL 14u ‘s middags is.

Ontbijten met mierzoete cornflakes (bah!) en daarna douchen op de camping. 

We vertrekken zo dadelijk naar The Finger Lakes.